به نقل از «ایرنا»

درباره علی گلستانه

تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۲۷۸۳۰

علی گلستانه در ۱۳۱۹ خورشیدی در تهران دیده به جهان گشود. گلستانه آموزش نقاشی را در نوجوانی نزد اصغر پتگر آغاز کرد. برای تحصیلات مقدماتی به دبیرستان جم قلهک رفت و در آن‌جا با آیدین آغداشلو و عباس کیارستمی هم‌کلاس شد. او در ۱۳۳۸ دیپلمش را گرفت و سپس برای ادامه تحصیل وارد دانشکده هنرهای زیبا تهران شد و کارشناسی رشته نقاشی را از آن دانشگاه اخذ کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گلستانه از ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۶ خورشیدی در انگلیس مقیم بود و در مدرسه چاپ لندن وابسته به دانشگاه لندن تحصیل آزاد کرد. گلستانه پس از چندی به عنوان طراح و نقاش نشریه باشگاه رویال اتومبیل انگلیس مشغول کار شد. نخستین نمایشگاه از کارهای مدادرنگی‌اش را در گالری شهر تهران در ۱۳۵۵ خورشیدی برگزار کرد. سپس به اسپانیا رفت و ۲ نمایشگاه در مادرید و نمایشگاه دیگری در سانتا اوللالیا، ایبینزا برگزار کرد. وی همچنین چندین نمایشگاه انفرادی در گالری‌های گلستان، اعتماد، هور امکان و مریم فصیحی هرندی برپا کرد.

گزیده‌ای بر مهم‌ترین ویژگی و خصیصه آثار هنری گلستانه

علی گلستانه نقاشی پرکار بود و از لحاظ تکنیک و محتوا آثار متنوعی داشت. مجموعه آثار طبیعت او از شهرت به‌سزایی برخوردار است. او از انتزاع به واقعیت حرکت می‌کرد و در میانه راه جهانی متفاوت از دریافت‌های ساده و اشباع شده ما از جهان اطراف را پدید می‌آورد. گلستانه با تکیه بر تکنیک‌های متفاوت و به‌چالش‌کشیدن مفهوم سبک در آثارش از مرزهای دریافتگری و دریافت‌نمایی تا سمبولیسم عبور کرده و به هیچ مرزی پایبندی نشان نمی‌داد. وی نمایشگاه‌های انفرادی بسیاری در ایران و اسپانیا برگزار کرده است و همچنین در گروه های مختلفی شرکت داشته است.

او درباره علاقه اش به نقاشی می‌گوید کاری است که من دوست دارم انجام بدهم و انجام آن منتهی به نتایجی می شود که بیشتر به صورت تصویری است روی صحنه… البته این سوال را تا به حال فردی از من نکرده …تصاویری که من به وسیله مداد گچ یا قلم مو کشفشان می کنم و پیدایشان می کنم، متوجه می شوم که این ها شده اند، اثرهای سیاه و سفید یا رنگی روی صحفه کاغذ که دوستشان دارم. این شکل ها را معمولا از روی طبیعت می کشم اما آن چیزی که کشیده می شود ربطی به خود طبیعت ندارد، یعنی ربط به اصطلاح عینی به طبیعت ندارد. اما من سعی می کنم که چیزی به ظرافت خود طبیعت بشود، یعنی مهم نیست که این درخت را من بکشم، بلکه می خوام چیزی باشد که – همانطور که درخت زنده، ظریف و قشنگ است. این هم به خودی خود ظریف و زنده و قشنگ باشد. ممکن است آن شکل، گل باشد یا درخت که من ازش خیلی خوشم می آید یا چیز دیگری نظر من به وجود آوردن حال درخت است. یعنی آن حال، ظرافت و حرکتش است که باید ساخته شود و به وجود بیاید، شاخه هایش، رنگش و بخصوص رنگش، در انواع نورهای مختلف، از صبح که نور به آن می تابد تا آخر شب. حتی بعضی اوقات هم مهتاب رویش می تابد، زندگی که یک درخت دارد یا زندگی که در هر موجودی که به طور طبیعی خلق شده، این را سعی می کنم توی کار خودم پیدا کنم و چرا این کار را می خواهم بکنم؟ فقط به خاطر اینکه این ها دوستشان دارم، دوست دارم چیزی بسازم که از نظر کیفی شبیه به آن ها باشد و نه فقط از نظر شکل ظاهری.

بنابراین گلستانه از اسلوبی روحی و با دغدغه جهانشمولی بهره دارد. شیوه کاربری اسلوب نقاشانه تا آنجا پیش می رود که خود اجزای نقاشی را واکاوی می کند. اسلوبی سبک و باز که به مخاطب این امکان را می‌دهد که خود را در آن سوی المان های اثر قرار دهد، به شکلی که در دو گانگی توهم اجزای شکل دهنده و کلیت ساز قرار دارد. انگار هیچ گاه اجزا به سوی تعریفی برای کلیت حرکت نمی‌کند یا در تردید این روال هستند و نیز کلیت که تابعیتی از اجزا ندارد یا در تعلیق تعریف این ارتباط است، گویا گلستانه هیچ گاه نمی خواهد تعریفی از نقاشی ساده تر رنگی روی بوم به دست دهد. از طرفی زیسته در تفاوت ها و اصرار به داشتن و حفاظت جنبه های متقابل آن تبدیل به روشی برای بیان در آثار شده که به لحاظ ژانر و اسلوب نوعی مراقبت را یادآور می شود.

ویژگی مهمی که این هنرمند نامدار در آثارش، به‌ویژه در مناظر ترسیم می کند به تصویر درآوردن تفاوت اقلیم و آب‌وهوا در کارهایش بود؛ به‌طور مشخص در تصاویر او از مناظر شهر یزد می‌توان گرمی و خشکی هوا و آفتاب داغ را کاملا احساس کرد یا در مناظر اسپانیای او آب‌وهوای معتدل مدیترانه را لمس کرد. پرتره و پیکره‌ انسان نیز همواره از اصلی‌ترین دغدغه‌های علی گلستانه بود. او با به تصویر درآوردن تک‌چهره‌هایی از دوستان و اطرافیانش، پرویز ملکی (گالری‌دار)، زویا پیرزاد (نویسنده)، مصطفی دشتی (نقاش)، سیمین بهبهانی (شاعر)، ژیلا ایپکچی (تدوین‌گر)، محمد مقدم (زبان‌شناس)، نادرشاه افشار و دیگران، وجهی دیگر از کارش را به تصویر کشید. 

علی گلستانه در تابلوهایش خواسته با ناخواسته تنها دیدگاه هایش را بیان می کند و به جز تصویرگری جهان موجود، جستجوی دیگر نمی‌کند و پیشنهاد و راه حلی ارایه نمی‌دهد، تنها در یکی از تابلوهایش به نقد جهان اطرافش می‌پردازد. گلستانه طبیعت بی جان های بسیار ساده و استیلیزه شده از گل و گلدان ها، با آبرنگ تصویر کرده است. گل هایی با لکه های رنگی درخشان و خطوطی که از طراحی باقی مانده‌اند، بسیار آزاد و بسیار زنده. در حقیقت نگاه وی به جهان اطرافش، نگاهی ساده و مجذوب جهان گرداگردش است، این مجذوبیت گاه به شیفتگی بی حد و حصر می‌انجامد.

احسان آقایی رییس موزه هنرهای معاصر تهران در خصوص اهمیت و مهم ترین ویژگی آثار علی گلستانه نوشت: هرچند منظره‌نگاران ایرانی از محمودخان ملک‌الشعرا تا امروز کَندوکاوهای فراوانی در بازنمایی داشته‌اند اما هنرمندانی که به اسلوبی شخصی در نگاه و تکنیک رسیده باشند، پرشمار نیستند. علی گلستانه در زمره هنرمندانِ دارای زبان دیداری و تکنیکی شخصی است به گونه‌ای که علاقمندانی که اندک آشنایی با نقاشی دارند، در نگاه نخست، آثارش را می‌شناسند.فرایند خلق اثر در نقاشی‌های گلستانه، به قول مشهور سهلِ ممتنع است؛ حرکت از جز به کل با نگاهی کل‌نگر و کاربست متبحرانه خط و رنگ در یک ترکیب‌بندی استوار که به نوعی بازنمایی منجر می‌شود که در مرزهای انتزاع قابل درک و دریافت است و ناشی از تکرار و تجربه یگانه او از تفسیر بصری فرم در طبیعت است. در منظره‌های او سیطره‌ نقاش بر منظره، مرهون زاویه نگاه ویژه‌ هنرمند است. او در نگاه نخست فرم، رنگ، زوایا و عناصر دیداری چشم‌انداز را تحلیل می‌کند و سپس با ساده‌سازی و کاربست تکنیک متناسب با آن، مخاطب را در این تجربه بصری شریک می‌کند.

خاموشی

سرانجام این نقاش برجسته در ۱۴ مهر ۱۴۰۰ به دلیل عوارض ناشی از بیماری کرونا دیده از جهان فرو بست و در طالقان به خاک سپرده شد. احسان آقایی در اندوه از دست دادن این هنرمند بزرگ نوشت:  فقدان علی گلستانه در این روزگار، شاید فقدان تلاش، تکرار مبنی بر نوجویی، فروتنی و تواضع در هنر ما است که اندک اندک به کیمیایی در هنر معاصر تبدیل می‌شود. برای توصیف او و سبک زندگیَش از ابن‌یمین وام می‌گیرم که: «جهانی است بنشسته در گوشه‌ای».

برچسب‌ها سیمین بهبهانی هنرمند تئاتر زویا پیرزاد تهران نقاشی انگلستان

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سیمین بهبهانی هنرمند تئاتر زویا پیرزاد سیمین بهبهانی هنرمند تئاتر زویا پیرزاد تهران نقاشی انگلستان علی گلستانه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۲۷۸۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برپایی نمایشگاه آثار آندره سوروگیان درباره شاهنامه در ایروان

به گزارش خبرنگار مهر، موزه ماتناداران در شهر ایروان با نام کامل «ماتنادارانِ مسروپ ماشتوتس» از بنیادهای برجسته ارمنستان به شمار می‌رود که به نام ماشتوتس ابداع‌کننده الفبای زبان ارمنی، نامگذاری شده است.

«ماتناداران» در معنای لغوی به مجموعه‌ای گفته می‌شود که مکانی برای نگهداری اسناد، متون خطی و کتاب‌های دست‌نویس قدیمی یا چاپی است. این مجموعه، علاوه بر حفاظت از این متون، فعالیت‌های علمی دیگری از قبیل جمع‌آوری، ترمیم، طبقه‌بندی، تحقیق و نشر آن‌ها را نیز برعهده دارد.

مدیر ایرانی-ارمنی این موزه فعالیت‌های زیادی در راستای شناخت دو کشور ایران و ارمنستان انجام می‌دهد از جمله برگزاری چندین نمایشگاه و تبادل اطلاعات برای خوانش و مرمت نسخ خطی. یکی از این برنامه‌ها در راستای بزرگداشت نقاش ایرانی ارمنی بود پیش از این هم بارها نمایشگاه‌هایی برگزار کرد که هر کدام با استقبال خوبی مواجه شده است.

امروز نیز قرار است نمایشگاهی با عنوان شعر تندیس‌ها به مناسبت صد و سی سالگی آندره سوروگیان در موزه ماتناداران افتتاح شود. این موزه با همکاری مؤسسه علمی نسخه‌های خطی ماتنداران، موزه کلیسای اچمیادزین و مادر آتور آثار نقاشی «آندره سوروگیان» نقاش و هنرمند ایرانی-ارمنی از شاهنامه فردوسی را به نمایش می‌گذارد.

ایوت تجریان مدیر بخش موزه ماتناداران

آندره سوروگیان معروف به درویش‌خان، نقاش برجسته مینیاتور و یکی از بنیان‌گذاران شیوه مردمی در نقاشی ایرانی معروف به نقاشی قهوه‌خانه‌ای بوده است و در نقاشی ایرانی و سبک نقاشی مینیاتور صاحب سبک بود. این هنرمند ارتباط تنگاتنگی با مردم ارمنی و گذشته تاریخی آنها داشت.

پیش از این نیز همایشی برای این هنرمند ارمنی-ایرانی با همکاری با همکاری سفارت جمهوری ایران در جمهوری ارمنستان، مرکز فرهنگی سفارت جمهوری ایران در جمهوری ارمنستان و بنیاد سوروگیان برگزار شده بود.

در این راستا «ایوت تجریان» مدیر بخش موزه ماتناداران در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: این نمایشگاه با هدف یادبود این هنرمند ایرانی-ارمنی برپا شده است. پیش از این آمانوئل سوروگیان نوه آنتوان و فرزند آندره، که اکنون ۹۴ ساله ساکن آلمان هست، کلکسیون بزرگی از آثار پدر و عکس‌های پدربزرگش (آنتوان عکاس مشهور دوره ناصرالدین شاه) را اهدا کرده بود.

وی با بیان اینکه این نمایشگاه به مدت ۶ ماه در موزه ماتناداران برپا خواهد بود گفت: ما در این موزه و در موزه اچمیادزین نیز آثاری از سوروگیان داریم که به نمایش می‌گذاریم. در مجموع حدود ۳۰ اثر به نمایش گذاشته می‌شود که وی از داستانهای شاهنامه کشیده است. آثاری که از آندره سوروگیان در موزه ماتناداران نگهداری می‌شود با آثار موجود در موزه کلیسای اچمیادزین تفاوت دارد. آثار آنجا از اسطوره‌های تاریخی ارمنی است، ولی آثار موزه ما بیشتر از خیام و باباطاهر و شاهنامه فردوسی است.

تجریان که موضوع پایانه نامه‌اش «زندگی و آثار آنتوان سوروگین، عکاس ایرانی» بوده است گفت: این موزه به انیستیتوی نسخه شناسی و موزه نسخه‌های دست خطی معروف است و کسی به عکس‌های آرشیوی آن توجه نکرده بود در حالی که نگاتیوهای شیشه‌ای و عکس‌های زیادی از نسل اول عکاسان ارمنی درباره ایران داریم. من سه سال روی آن کار کردم و نتیجه آن برگزاری چند همایش و نمایشگاه شد.

در حال حاضر هم می‌توان نمایشگاه موقتی از تصاویر عکاسان ارمنی که به ایران آمده و عکاسی کرده‌اند را مشاهده کرد. این نمایشگاه به مدت ۶ ماه باید برگزار می‌شد اما هر بار به دلیل استقبالی که از آن شد، تمدید کردیم.

آندره سوروگیان ۹ سال در انزوا به سر برد و غرق در آثار فردوسی شد و ۴۱۶ اثر از شاهنامه فردوسی را نقاشی کرد که با تاریخ فوت این شاعر همخوانی داشت

تجریان به برگزاری نمایشگاه قاجار نیز اشاره کرد و گفت: این نمایشگاه هم به دلیل استقبال زیاد، بارها تمدید شد. منتها ما نمی‌توانستیم نسخه‌ها را خیلی طولانی به معرض نمایش بگذاریم به همین دلیل در طول سه سال، بارها آثار جا به جا می‌شد.

وی گفت: در این موزه بیش از ۴۵۰ نسخه ایرانی داریم و قسمتی از آن متعلق به دوره قاجار است. برخی از نسخه‌ها ناشناس هستند یا دیباچه ندارند بنابراین با توجه به سبک تهیه کاغذ و خط می‌توانستند قاجاری باشند. از این آثار هم در نمایشگاه استفاده کردیم. ایران برای ارمنیان بسیار مهم است و الهام بخش کارهای هنری آنها می‌شود. مانند آندره سوروگیان که عاشق ایران بود.

وی که پیش از این مدیر بخش هنری موزه بوده است گفت: بعد از اینکه من مدیر موزه مانتاداران شدم، ۹۰ درصد نمایشگاه‌ها و برنامه‌هایمان مرتبط با ایران است حتی نوروز امسال سفره هفت سین در موزه چیدیم. چون معتقد هستم کشورهای همسایه باید همدیگر را بشناسند. زمانی که ارمنستان جزو شوروی بود روابط بین دو کشور ایران و ارمنستان هم کم شد. اما الان زمانی است که باید روابط سیاسی و فرهنگی را احیا کنیم. چون هر کار بزرگی از کارهای فرهنگی نشأت می‌گیرد حتی سیاست.

یکی از نقاشی‌های آندره که به عنوان شاهکار او یاد می‌شود

وی ادامه داد: من در راستای همکاری‌های مشترک یک سفر به همراه همکارانم در موزه به شهرهای قم و تهران داشتیم و از کتابخانه مرعشی، مرکز میراث مکتوب، کتابخانه مرکزی و بنیاد ایرانشناسی دیدن کردیم. در کتابخانه مرعشی و کتابخانه های دیگر تعداد نسخ ارمنی وجود دارد که هیچ وقت روی آن کار نشده است.

تجریان گفت: همچنین همکاری زیادی با سفارت ایران و رایزنی فرهنگی ایران در ارمنستان می‌کنیم. در نظر داریم تا مرمت گران نسخ ایرانی و ارمنی هم با یکدیگر آشنا شوند. چند وقت پیش هم از یکی از مرمتگران مشهور ایرانی دعوت شد تا در دو هفته کارگاه عملی و تئوری برگزار کند. از ایروان هم قرار است چند نفری به ایران بیایند تا فعالیت‌های مشترک انجام شود.

کد خبر 6093804 فاطمه کریمی